ﻋﻠﻲ ﺍﻱ ﻫﻤﺎﻱ ﺭﺣﻤﺖ ﺗﻮ ﭼﻪ ﺁﻳﺘﻲ ﺧﺪﺍ ﺭﺍﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﺳﻮﺍ ﻓﮑﻨﺪﻱ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻳﻪﻱ ﻫﻤﺎ ﺭﺍ****ﺩﻝ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﺷﻨﺎﺳﻲ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺭﺥ ﻋﻠﻲ ﺑﻴﻦﺑﻪ ﻋﻠﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ****ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺛﺮ ﺍﺯ ﻓﻨﺎ ﻧﻤﺎﻧﺪﭼﻮ ﻋﻠﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﺮ ﭼﺸﻤﻪﻱ ﺑﻘﺎ ﺭﺍ****ﻣﮕﺮ ﺍﻱ ﺳﺤﺎﺏ ﺭﺣﻤﺖ ﺗﻮ ﺑﺒﺎﺭﻱ ﺍﺭﻧﻪ ﺩﻭﺯﺥﺑﻪ ﺷﺮﺍﺭ ﻗﻬﺮ ﺳﻮﺯﺩ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﺳﻮﺍ ﺭﺍ****ﺑﺮﻭ ﺍﻱ ﮔﺪﺍﻱ ﻣﺴﮑﻴﻦ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪﻱ ﻋﻠﻴﺰﻥﮐﻪ ﻧﮕﻴﻦ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻲ ﺩﻫﺪ ﺍﺯ ﮐﺮﻡ ﮔﺪﺍ ﺭﺍ****ﺑﺠﺰ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﮐﻪ ﻗﺎﺗﻞ ﻣﻦﭼﻮ ﺍﺳﻴﺮ ﺗﺴﺖ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﻪ ﺍﺳﻴﺮ ﮐﻦ ﻣﺪﺍﺭﺍ****ﺑﺠﺰ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﮐﻪ ﺁﺭﺩ ﭘﺴﺮﻱ ﺍﺑﻮﺍﻟﻌﺠﺎﺋﺐﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺷﻬﺪﺍﻱ ﮐﺮﺑﻼ ﺭﺍ****ﭼﻮ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻋﻬﺪ ﺑﻨﺪﺩ ﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﭘﺎﮐﺒﺎﺯﺍﻥﭼﻮ ﻋﻠﻲ ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩ ﻭﻓﺎ ﺭﺍ****ﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﺍﻧﻤﺶ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻧﻪ ﺑﺸﺮ ﺗﻮﺍﻧﻤﺶﮔﻔﺖﻣﺘﺤﻴﺮﻡ ﭼﻪ ﻧﺎﻣﻢ ﺷﻪ ﻣﻠﮏ ﻻﻓﺘﻲ ﺭﺍ****ﺑﺪﻭ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﻥ ﻓﺸﺎﻧﻢ ﻫﻠﻪ ﺍﻱ ﻧﺴﻴﻢﺭﺣﻤﺖﮐﻪ ﺯ ﮐﻮﻱ ﺍﻭ ﻏﺒﺎﺭﻱ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁﺭ ﺗﻮﺗﻴﺎ ﺭﺍ****ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﭘﺎﻳﺖﭼﻪ ﭘﻴﺎﻣﻬﺎ ﺳﭙﺮﺩﻡ ﻫﻤﻪ ﺳﻮﺯ ﺩﻝ ﺻﺒﺎ ﺭﺍ****ﭼﻮ ﺗﻮﻳﻲ ﻗﻀﺎﻱ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﻋﺎﻱﻣﺴﺘﻤﻨﺪﺍﻥﮐﻪ ﺯ ﺟﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﮕﺮﺩﺍﻥ ﺭﻩ ﺁﻓﺖ ﻗﻀﺎ ﺭﺍ****ﭼﻪ ﺯﻧﻢ ﭼﻮﻧﺎﻱ ﻫﺮﺩﻡ ﺯ ﻧﻮﺍﻱ ﺷﻮﻕ ﺍﻭ ﺩﻡﮐﻪ ﻟﺴﺎﻥ ﻏﻴﺐ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺑﻨﻮﺍﺯﺩ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺍ ﺭﺍ****»ﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪﻡ ﮐﻪ ﻧﺴﻴﻢﺻﺒﺤﮕﺎﻫﻲﺑﻪ ﭘﻴﺎﻡ ﺁﺷﻨﺎﺋﻲ ﺑﻨﻮﺍﺯﺩ ﻭ ﺁﺷﻨﺎ ﺭﺍ«****ﺯ ﻧﻮﺍﻱ ﻣﺮﻍ ﻳﺎ ﺣﻖ ﺑﺸﻨﻮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺐﻏﻢ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﮔﻔﺘﻦ ﭼﻪ ﺧﻮﺷﺴﺖﺷﻬﺮﻳﺎﺭﺍ--------------
* * * * * * * * *
تنگ غروب و ساحلِ شور و نوا ي شب قدر
شكسته كشتي دلم، به ناله هاي شب قدر
بر پرِ سجادهي دل، گره نشسته، وا نما
اي گل سجاده نشين، به يك دعاي شب قدر* خورشيد چراغکي ز رخساره علي ست، مه نقطه کوچکي ز پرگار علي ست- هرکس که فرستد به محمد(ص) صلوات، همسايه ديوار به ديوار علي ست.
تاراج دل به تيغ دو ابروي دلبر است، مستي قلب عاشقم از جام کوثر است.
بر سر در بهشت خدا حک شده چنين،بختش بلند هر که گرفتارحيدر است
ﺁﺩﻡ ﻫـﺎ ﻣﯽ ﺁﯾﻨـﺪﺯﻧـﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨـﺪﻣﯽ ﻣﯿـﺮﻧـﺪ ﻭ ﻣﯽﺭﻭﻧـﺪ ...ﺍﻣـﺎ ﻓـﺎﺟﻌـﻪ ﯼﺯﻧـﺪﮔﯽ ِ ﺗــﻮﺁﻥ ﻫـﻨﮕـﺎﻡ ﺁﻏـﺎﺯﻣﯽ ﺷـﻮﺩﮐـﻪﺁﺩﻣﯽ ﻣﯽ ﺭﻭﺩﺍﻣــﺎ ﻧـﻤﯽﻣﯿـﺮﺩ! ﻣـﯽﻣـــﺎﻧــﺪﻭ ﻧﺒـﻮﺩﻧـﺶ ﺩﺭ ﺑـﻮﺩﻥﺗـﻮﭼﻨـﺎﻥ ﺗـﻪ ﻧـﺸﯿـﻦ ﻣﯽﺷـﻮﺩﮐـﻪ ﺗـــﻮ ﻣﯽ ﻣﯿـﺮﯼﺩﺭﺣﺎﻟـﯽ ﮐـﻪ ﺯﻧــﺪﻩ ﺍﯼ ...* * ** * * * * *
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎﻳﺪﻛﺮﺩ،ﮔﺎﻩ ﺑﺎﻳﻚ ﮔﻞ ﺳﺮﺥﮔﺎﻩ ﺑﺎﻳﻚ ﺩﻝ ﺗﻨﮓ،ﮔﺎﻩ ﺑﺎﻳﺪﺭﻭﻳﻴﺪﺩﺭﭘﺲ ﯾﮏﺑﺎﺭﺍﻥ.ﮔﺎﻩ ﺑﺎﻳﺪﺧﻨﺪﻳﺪﺩﺭﻏﻤﻲ ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎﻥ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻧﺒﻮﺩﯾﻢ ﮐﺴﯽ، ﮐﺸﺖﻣﺎﺭﺍ ﻏﻢ ﺑﯽ ﻫﻢ ﻧﻔﺴﯽ ﺣﺎﻝ ﮐﻪﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ﻫﻤﻪ ﯾﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ، ﺧﻔﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻭﻫﻤﻪ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻗﺪﺭ ﺁﺋﯿﻨﻪ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ﮐﻪﻫﺴﺖ، ﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭﺷﮑﺴﺖ ********
When one door of happiness closes,another opens, But we often look so long at the closed door,that we do not see the one which has been opened for us!
رسید آن ماه مهمانی یزدان *ز دل دستی بریم تاکوی جانان*بگیریم هر سحر جام از سبویش*بخوانیم صد غزل اخلاص و عرفان
Yeki ghashangie manzare ro mibine,yeki kasifie panjare.In toei ke tasmim migiri chi bebini! Omidvaram hamishe ghashang bebini,hata az poshte1 panjereye kasif.
ﭼﺸﻢ ﯾﻌﻘﻮﺏ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﻣﺎﻧَﺪﯾﻮﺳﻒ ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﺗﻮ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻣﺎﻧَﺪﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺷﺮﻡ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺭﺧﺖﺗﺎ ﺻﻒ ﺣﺸﺮ ، ﻗﻤﺮ ﺳﺮ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﺑﺮﺗﺮ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ ﻭ ﭘﺎﻛﯿﺰﻩ ﺗﺮﯼﻛﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮔﻞ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﻣﺎﻧَﺪﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﺸﺪﮔﺮﺩﻧﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻗﻼﺩﻩ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﺍﯾﻦ ﻋﺠﺐ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺣﺸﺮ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻟﺐ ﺗﻮﺧﻀﺮ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺑﻘﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻋﻄﺸﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﺎ ﺗﺎﺏ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖﻣﻬﺮ ﺩﺭ ﺍﺑﺮ ﺭﻭﺍ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﻢ ﻛﻪ ﺯ ﺭﺍﻩ ﺁﯾﯽ ﻭ ﻣﻦﺟﺎﻥ ﻧﺜﺎﺭ ﻗﺪﻣﺖ ﺳﺎﺯﻡ ﺍﮔﺮ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪَﯾﻮﺳﻒ ﻣﺼﺮ ﻭﻻ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﮕﺬﺍﺭﭼﺸﻢ ﯾﻌﻘﻮﺏ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻛﻨﻌﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﭼﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺯ ﻓﺮﺍﻕ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﺒﺲ ﺩﻝ ﻣﺎﻧﺎﻟﻪ ﺑﯽ ﻛﺴﯽ ﻋﺘﺮﺕ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺎﻧَﺪﺑﻪ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﻧﮕﻬﯽ ﻛﻦ ﻣﮕﺬﺍﺭﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻠﺖ ﺍﺳﻼﻡ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪ....
Hamishe az faseleha gele mikonim,shayad yademan rafte ke dar mashgh haye koodaki baraye fahmidane kalamat kami fasele lazem bood...
: : : : . . . . . . . . : : . ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﻣﺸﺘﯽﺻﺪﻑ ، ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻤﯽ ﮔﻞ ﺭﯾﺨﺘﻪ / ﻣﻮﺝﻣﺎﻫﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺭﯾﺨﺘﻪﺯﺍﻫﺪﯼ ﺑﺎ ﮐﻮﺯﻩ ﺍﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺯ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ /ﮔﻔﺖ ﺧﻮﻥ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺭﯾﺨﺘﻪ
ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﺷﮑﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﻧﺮﯾﺨﺖ ، ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﻣﺎ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺨﺖ ، ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﻫﺴﺖﺣﺎﻟﻢ ﺩﯾﺪﻧﯿﺴﺖ ، ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥﭘﺮﺳﯿﺪﻧﯿﺴﺖ ، ﮔﺎﻩ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺯﻝ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ،ﮔﺎﻩ ﺑﺮ ﺣﺎﻓﻆ ﺗﻔﺎﺀﻝ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ، ﺣﺎﻓﻆ ﻓﺎﻟﻢ ﺭﺍﮔﺮﻓﺖ ، ﯾﮏ ﻏﺰﻝ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ، ﻣﺎ ﺯﯾﺎﺭﺍﻥ ﭼﺸﻢ ﯾﺎﺭﯼ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ، ﺧﻮﺩ ﻏﻠﻂ ﺑﻮﺩﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﯿﻢ .-------------------------------------------
ﮔﻠﻌﺬﺍﺭﯼ ﺯﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍﺑﺲ .. ﺯﯾﻦﭼﻤﻦ ﺳﺎﯾﻪ ﺁﻥ ﺳﺮﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ.. ﻣﻦﻭﻫﻢ ﺻﺤﺒﺘﯽ ﺍﻫﻞ ﺭﯾﺎ ﺩﻭﺭﻡ ﺑﺎﺩ..ﺍﺯﮔﺮﺍﻧﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻃﻞ ﮔﺮﺍﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ..ﻗﺼﺮﻓﺮﺩﻭﺱ ﺑﻪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﺒﺨﺸﻨﺪ..ﻣﺎﮐﻪ ﺭﻧﺪﯾﻢ ﻭﮔﺪﺍ ﺩﯾﺮ ﻣﻐﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ ..ﺑﻨﺸﯿﻦ ﺑﺮﻟﺐ ﺟﻮﯼ ﻭﮔﺬﺭ ﻋﻤﺮﺑﺒﯿﻦ.. ﮐﺎﯾﻦﺍﺷﺎﺭﺕ ﺯﺟﻬﺎﻥ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ.. ﻧﻘﺪﺑﺎﺯﺍﺭﺟﻬﺎﻥ ﺑﻨﮕﺮ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﺟﻬﺎﻥ .. ﮔﺮﺷﻤﺎﺭﺍﻧﻪ ﺑﺲ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺩ ﻭﺯﯾﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ.. ﯾﺎﺭﺑﺎﻣﺎﺳﺖ ﭼﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﮐﻪ ﺯﯾﺎﺩﺕ ﻃﻠﺒﯿﻢ..ﺩﻭﻟﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﺁﻥ ﻣﻮﻧﺲ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﺲ..ﺍﺯ ﺩﺭ ﺧﻮﯾﺶ ﺧﺪﺍﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺘﻢ ﻣﻔﺮﺳﺖ..ﮐﻪ ﺳﺮﮐﻮﯼ ﺗﻮﺍﺯ ﮐﻮﻥ ﻭﻣﮑﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ ..ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﺏ ﻗﺴﻤﺖ ﮔﻠﻪ ﺑﯽﺍﻧﺼﺎﻓﯿﺴﺖ.. ﻃﺒﻊ ﭼﻮﺁﺏ ﻭ ﻏﺰﻟﻬﺎﯼ ﺭﻭﺍﻥﻣﺎﺭﺍﺑﺲ
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﺮﺩ ﺯﺟﺮﺵ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪﻫﺮ ﮐﻪ ﺯﺷﺘﯽﮐﺮﺩ ﺍﺟﺮﺵ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﮐﺎﺭﺍﻥ ﺗﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﻫﻢﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪﻫﺮﭼﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻃﻼﯾﯽ ﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪﻋﺸﻖ ﻫﺎ ﻫﻢﻣﻮﻣﯿﺎﯾﯽ ﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺯﺍﻥ ﮐﻢ ﺷﺪﻥﻧﺴﻠﯽ ﺍﺯﺑﯿﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﺁﺩﻡ ﺷﺪﻧﺪ
دﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﯿﺸﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺷﮑﻮﻩ ﮐﻨﻢﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ﮐﻮﻩ ﻏﺼﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﻦ ﺍﻭﻣﺪﻩﺁﺥ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻣﯿﺸﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﻮﻣﺪﻩﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺗﺮﻡﺗﻮ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﯾﻪ ﻋﻤﺮ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺪﺭﻡﺣﺘﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﻧﻔﺴﻢ ﻣﯿﮕﻪ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﻗﻔﺴﻢﻣﻦ ﻭﺍﺳﻪ ﺁﺗﯿﺶ ﺯﺩﻥ ﯾﻪ ﮐﻮﻟﻪ ﺑﺎﺭ ﺷﺐ ﺑﺴﻢﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﯾﮑﻢ ﻣﻨﻮ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﮐﻦﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﯾﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﮐﻤﺘﺮ ﮔﻠﻪﮐﻦﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻋﻘﺮﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﻋﺘﻢﺑﺮﮔﻪ ﯼ ﺗﻘﻮﯾﻢ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻟﻌﻨﺘﻢﺁﻫﺎﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻮ ﻧﻔﺲ ﻧﺰﻥﻧﭽﺮﺥ ﺗﺎ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﮕﯿﺮﻩ ﯾﻪ ﺁﺩﻡ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺗﻦ
ﺑﺮﺍﯾﺖ ﯾﮏ ﺑﻐﻞ ﮔﻨﺪﻡ ، ﺩﻟﯽﺧﺸﻨﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ . ﺑﺮﺍﯾﺖ ﭼﺸﻤﻪ ﺁﺑﯽ ،ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻋﻤﺮ ﺧﻀﺮﯾﺎﺑﯽ . ﺑﺮﺍﯾﺖ ﯾﮏﺑﻐﻞ ﻣﺮﯾﻢ ، ﮐﻪ ﻣﺴﺖ ﺍﺯﻣﯽ ﺷﻮﯼﻫﺮﺩﻡ . ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻗﺪﺭﺕ ﺁﺭﺵ ، ﮐﻪﺩﺷﻤﻦ ﺭﺍ ﺯﻧﯽ ﺁﺗﺶ . ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺳﻔﺮﻩﺍﯼ ﺳﺎﺩﻩ ، ﺣﻼﻝ ﻭ ﭘﺎﮎ ﻭﺁﻣﺎﺩﻩ .ﺑﺮﺍﯾﺖ ﯾﮏ ﻏﺰﻝ ﺍﺣﺴﺎﺱ ،ﺩﻭﺑﯿﺘﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﻄﺮﯾﺎﺱ .. ﺑﺮﺍﯾﺖﻫﺮﭼﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺴﺖ ، ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪﺩﻋﺎﻛﺮﺩﻡ ..... ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ (ﻉ) ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : ﻗﻠﺐ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﯿﻨﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﭘﺎﮎ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻗﻠﺐﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﮐﯿﻨﻪ ﺗﻮ ﭘﺎﮎ ﺷﻮﺩ. ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦﻋﺴﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : ﻋﺒﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﻭﺯﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ (ﺣﻘﯿﻘﺖ) ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪﻥ ﺍﺳﺖﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ : ﻣَﻦ ﺭَﺿﻰ ﻋﻦ ﺍﻟﻠﻪﺗﻌﺎﻟﻰ ﺑﺎﻟﻘَﻠﯿﻞ ﻣِﻦ ﺍﻟﺮّﺯﻕ ﺭﺿَﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻨﻪﺑﺎﻟﻘَﻠﯿﻞ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻌَﻤﻞ؛ ﻫﺮ ﮐـﺲ ﺑﻪ ﺭﺯﻕ ﻭﺭﻭﺯﻯ ﮐﻢ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺭﺍﺿﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯﻋﻤﻞ ﮐﻢ ﺍﻭ ﺭﺍﺿﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ : ﭘﻨﺞ ﺻﻔﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﺮﻛﺲ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺍﻣﯿﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﻪ ﺍﻭﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ- : ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﺩﺵﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻧﺒﯿﻨﯽ- . ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﺷﺘـﺶﻛﺮﻡ ﻧﯿﺎﺑﯽ- . ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻓﺮﯾﻨﺸـﺶﺍﺳﺘـﻮﺍﺭﯼ ﻧﺒﯿﻨﯽ- . ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﻔﺴﺶﻧﺠﺎﺑﺖ ﻧﯿﺎﺑﯽ- . ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﯾﺶﺗﺮﺳﻨﺎﻙ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ (ﻉ ) ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ :ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﯽ ﻭ ﻣﺤﻜﻢ ﻛﺎﺭﯼﺍﺳﺖ
ﺳﺤﺮ ﺑﺎ ﺑﺎﺩ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ ﺣﺪﯾﺚ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪﻯﺧﻄﺎﺏ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﻭﺍﺛﻖ ﺷﻮ ﺑﻪ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻯﺩﻋﺎﻯ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺁﻩ ﺷﺐ ﻛﻠﯿﺪ ﮔﻨﺞ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﺳﺖﺑﺪﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻣﯿﺮﻭ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﭘﯿﻮﻧﺪﻯ